بررسی اثر شکل و جانمایی سازه آبشکن به منظور حفاظت سواحل ماسه ای

انواع مختلفی از سازه ها برای حفاظت از سواحل و به دام انداختن رسوبات ساحلی استفاده می شوند. آبشکنها یکی از این نوع سازه ها می باشند. آبشکنها سازه هایی باریک با طول و ارتفاع متفاوت هستند که معمولاً عمود بر خط ساحل ساخته می شوند. این نوع سازه ، برای به تله انداختن رسوبات موازی ساحل به منظور ایجاد ساحلی محافظت شده، یا کند کردن آهنگ فرسایش آن و یا جلوگیری از رسیدن رسوبات موازی ساحل به نقطه ای در پایین دست مانند یک بندر یا مدخل حوضچه ها طراحی می گردند. طول و فاصله بین آبشکن ها از مهم ترین عوامل تعیین کننده اثر آن سازه، بر میزان تله اندازی رسوبات موازی ساحل است. در این تحقیق سعی شده است با استفاده از مدل عددی mike21/3 coupled model fm از بسته نرم افزاری mike، به بررسی اثر پارامترهای مختلف جانمایی آبشکن ها (طول و فاصله بین دو آبشکن) و اثر پارامترهای موج (ارتفاع موج، پریود موج و زاویه موج) بر روی میزان رسوبگذاری در منطقه حفاظت شده توسط آبشکنها پرداخته شود. لذا بدین منظور تغییرات مورفولوژیکی بستر، در اطراف آبشکن های مستقیم، t -شکل و l -شکل، تحت اثر تغییر پارامترهای طول و فاصله بین سازه های آبشکن و پارامترهای موج (ارتفاع موج، پریود موج و زاویه موج) مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج این تحقیق یک طول و فاصله بهینه برای هر یک از آبشکن های مستقیم، t - شکل و l - شکل ارائه شده است که با این طول و فاصله، بیشترین میزان رسوب گذاری در اطراف این سازه ها اتفاق می افتد. همچنین با افزایش ارتفاع موج میزان رسوب گذاری کاهش یافته است، از طرفی با افزایش زاویه حمله موج و پریود امواج میزان رسوب گذاری افزایش یافته است.